BİR TEŞEKKÜR MEKTUBU

 

18 Mart 1915 TÜM ŞEHİTLERİMİZİN RUHU ŞAD OLSUN .

Yazıma başlamadan önce tüm ŞEHİTLERİMİZİ MİNNET ve SAYGI İLE ANIYORUM NUR İÇİNDE YATSINLAR MEKANLARI CENNET OLSUN.

BU YAZI GERÇEKTE YAŞANMIŞTIR.

Çanakkale herkes için özel, her TÜRK için ayrı hüzün ve ayrı bir gurur. Bize öğretilen ne bayrağımız yerde kalır nede vatanımızdan bir karış toprak veririz bu bize atalarımızdan gelerek öğretilir böyle büyürüz.

Çanakkale savaşında babaannemin dedesi asker babaanneme anlattıklarını bire bir yazacağım hepsi gerçek babaannem yaşıyor ileride bir video çekmeyi planlıyorum.

Büyük dedem denizci gemiler buhar kazanları ile çalışıyor ve kömür yüklü. Büyük dedem iri yapılı kocaman bir adam güçlümü güçlü. Gemide kaptan değil fakat geminin hızlı hareket etmesi için gün boyu hiç durmadan kürek elinde kazana kömür atmak gerekiyor. Bu işi yapan askerler kazan dairesi çok sıcak olduğu için hastalanıyor. Geminin bir şekilde hareket etmesi lazım dedem gönüllü oluyor tek başına yapmak istiyor elli kişi arasında tek öne çıkan o oluyor. Komutan MUSTAFA KEMAL ATATÜRK yapabilecek misin diye sorunca komutanım denizden kova ile su çekip benim üzerime atacak bir yardımcım olur ise ben gece gündüz bu işi yapmaya hazırım diyor. MUSTAFA KEMAL ATATÜRK emrediyor ve diğer askerler büyük dedemin üzerine kova ile su atıyorlar o tek başına bu işi yapıyor ve başarıyor. ÇANAKKALE geçilmez boşuna denmemiş dedem gibi binlerce asker binlerce örnek var. Gel zaman git zaman Çanakkale’den İstanbul’a dönüş yapılıyor ve dedem askerliği bittiği için seviniyor hem seviniyor hem arkadaşlarını kaybettiği için üzülüyor. Gemiden herkes ayrılıyor fakat dedeme sıra gelmiyor sebebi emir var dedem gemide kalması gerekiyor bu MUSTAFA KEMAL ATATÜRK emri. Dedem gemide kalıyor ve sonra öğreniyor ki MUSTAFA KEMAL ATATÜRK dedemi Ankaray’a  ATATÜRK Orman Çiftliğine çağırıyor ve dedem İstanbul’dan  Ankaray’a gidiyor. ATATÜRK kapıda bomboş bir arsa hiç ağaç yok kurak boş kocaman bir yer. ATATÜRK dedeme diyor ki buraya neden seni çağırdığımı biliyor musun asker? Dedem hayır komutanım diyor. Dedem köylü ağaç diker ekin eker topraktan anlar. Buralara hep ağaç dikeceğiz asker. Dedem emredersiniz komutanım diyor günler geçiyor aylar geçiyor yıllar geçiyor dedem tam altı sene askerlik yapmış bu vatan için bir gün pişmanlık duymamış bir gün küçük bir fidanın gölgesinde otururken yanına ATATÜRK geliyor dedem soruyor komutanım ben ne zaman gidebileceğim? ATATÜRK diyor ki bu fidanların meyvesi olup onu yedikten sonra gidebilirsin asker. Dedem tamam komutanım diyor dedem ATATÜRK’ü çok seviyor sorun olmuyor tek sorun çocukları köyü dedim ya dedem altı sene askerlik yapmış babaannem çok dinlemiş bunları dedemi çok severmiş babaannem. Dedem askerliğini bitiriyor ve köye geri dönüyor. Dedem ATATÜRK’ü o kadar çok seviyor ki her gün evin balkonuna çıkıp tüm köy duyacak şekilde bağırıyor…

BEN MUSTAFA KEMAL’in  ASKERİYİMMMMMMMMMM.

TÜM ŞEHİTLERİMİZİN RUHU ŞAD OLSUN MEKANLARI CENNET OLSUN.